Konu: Peygamberlere Dil Uzatılamaz Cuma Ağus. 29, 2008 4:24 pm
Kutlu kitabımız Kur’an’da bütün peygamberlerden övgüyle sitayişle bahsedilir. Onlara hiçbir hata ve kusur nispet edilmez. Kur’an’da birçok ayette Peygamberimiz’in (sas) seçkin özelliklerinden söz edilir. Nitekim bu ayetlerde Allah’ı sevmenin ve O’nun tarafından sevilmenin ancak Peygamberini sevmek ve O’na uymakla mümkün olduğu ifade edilir (Âl-i İmrân 3/31); Hazreti Peygamber’e itaatin Allah’a itaat anlamına geldiği belirtilir (Nisâ 4/80). Ayrıca yine Kur’an’da bırakın Hazreti Peygambere saygısızlık yapmayı Müslümanlara Hazreti Peygamber’e yüksek sesle hitap etmek (Hucurat 49/2) ve edebe mugayir bir davranışta bulunmak (Ahzap 33/53) dahi yasaklanmıştır. Hazreti Peygamber (sas)’e saygısızlığa gelince; Sevgili Peygamberimize saygısızlığın dini hükmünü inceleyen değerli ilahiyatçı Bekir Topaloğlu’nun Muhammed Fuad Abdülbaki’nin el-Mu’cemü’l- Müfehres li el-Fâzi’l-Kur’an eserinin “Rasûl” ve “Nebî” maddelerine yazdığı makaledeki saygısızlığın tarifi ve tarihçesi konusundaki şu tespitleri dikkat çekicidir: “Rasulullah’a karşı yapılmış manevi saldırıların genel hatları Kur’an’da “eziyet” olarak çizilmiştir. Eziyet: Alay etme küçümseme çekiştirme ayıplama iftira etme aile hayatını karalama vb. şekillerde olabilir. Bütün bunlara doğrudan ve dolaylı olarak değinen ayetler mevcuttur. Peygamber’e (sas) yönelik maddi eziyet onun hayatta olmasına bağlı olduğu halde manevi eziyetin zaman açısından bir sınırı yoktur. Hatta denebilir ki manevi eziyet Peygamber (sas)’in asrından uzaklaştıkça etkisini artırır…”
“İslâm literatüründe Peygamber (sas)’e saygısızlık “seb” ve “şetm” kelimeleriyle ifade edilmiştir. Bu kelimeler sözlükte “sövmek” anlamına gelir. Peygamberlere veya diğer yüksek şahsiyetlere yöneltilen seb ve şetm: Dil uzatmak ta’n etmek şahsiyet zedeleyici ve yaralayıcı asılsız tenkitlerde bulunmak manalarına gelir.” Hz. Peygamber’e (sas) karşı gösterilebilecek saygısızlıkların dini hükmünü ilk defa detaylı bir şekilde konu edinen âlimin Kadı İyaz (ö.544/1149) olduğuna konuyla ilgili kaleme aldığı “eş-Şifa” adlı eserinin ise sonraki çalışmalara kaynak teşkil ettiğine dikkat çeken Bekir Topaloğlu “Peygamber’e Saygısızlığın Dini Hükmü” başlıklı incelemesinde Kadı İyaz’ın seb veya şetmi şöyle tasvir ettiğini belirtiyor: “Peygamber Aleyhisselam’a doğrudan dil uzatan O’nu ayıplayan bizzat kendisine soyuna dinine veya O’na has vasıflardan birine bir eksiklik ve kusur nisbet eden O’na dolaylı bir şekilde dil uzatan yahut da şahsiyetini yaralamak hakaret etmek şanını küçümsemek küçük düşürmek ve ayıplamak maksadıyla birine veya bir şeye benzeten kimse O’na ‘sebbetmiş’ olur. Aynı şekilde O’na lânet okuyan beddua eden zarar görmesini isteyen yermek maksadıyla makam ve şerefine yakışmayan şeyleri O’na nisbet eden O’nun yüce katına münasebetsiz asılsız ve çirkin sözleri yakıştıran maruz kaldığı bazı musibet ve meşakkatleri diline dolayarak kendisini ayıplayan yahut da herkeste vuku bulabilecek bazı beşeri şeyleri bahane ederek O’nu gözden düşürmeye çalışan kimse de O’na sebbetmiş olur.
Bütün bunlar ashab-ı kiram döneminden itibaren İslâm âlimleri ve fetva adamlarının ittifak ettiği hususlardır.” Danimarka’da başlayıp Avrupa’da bazı şer güçleri tarafından tezgâhlanan Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed’e (sas) dair karikatür hadisesi tam anlamıyla bir sebbetme hadisesidir. Peygamberimize yönelik apaçık bir karalama ve iftiradır. Maksatları başta Hazreti Peygamber olmak üzere İslâm’ı ve Müslümanları gözden düşürmek ve kara çalmaktır. Dünya ölçeğinde hızla artan ihtida/Müslümanlaşma sürecine engel olma çabasıdır. Batı da İslâm’a koşan geniş halk kitlelerinin önüne geçerek aynı zamanda Müslümanların gönlünde taht kurmuş olan Hazreti Peygamber sevgisini de köreltmeye çalışmaktadırlar. Bütün bunlara rağmen Müslümanların en önemli direnme güçlerinden biri olan Peygamber sevgisine sımsıkı sarılmaları gerekmektedir. Kadı İyaz’ın naklettiğine göre; Abbasi halifelerinden Harun Reşid Hazreti Peygamber (sas)’e dil uzatana verilecek ceza hakkında İmam Malik’in görüşünü sorduğunda İmam Malik’in halifenin sorusuna cevabı şöyle olur: “Ey müminlerin emiri! Peygamberlerine dil uzatıldıktan sonra Müslümanların varlığı nasıl devam edebilir?” Başta Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (sas) olmak üzere bütün peygamberlere saygısızlık aynı derecede büyük bir suçtur. Çünkü bütün Peygamberler Allah’ın seçkin kullarıdır. Ve İslâm inancına göre bütün peygamberler sevilmesi saygı gösterilmesi iman edilmesi gereken kutlu elçilerdir. * Nisâ Sûresi 80: “Kim peygambere itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur. Kim yüz çevirirse (bilsin ki) biz seni onlara bekçi göndermedik.”
Konu: Peygamberlere Dil Uzatılamaz 
